تعطیلی بی سابقه کارخانه ها و بیکاری کارگران در دولت روحانی +جدول

برخلاف صحبت های مسوولان دولتی، بعد از برجام نه تنها گشایشی حاصل نشد، بلکه هر روز شاهد تعطیلی کارخانه ها، واحدهای تولیدی با سابقه و اخراج کارگران بوده ایم.

در دولت یازدهم بیش از نیمی از کارخانه ها تعطیل یا به صورت نیمه تعطیل و با حداقل ظرفیت تولید به حیات خود ادامه می دهند. ناگفته نماند که برخی از این کارخانه ها بیش از نیم قرن سابقه فعالیت داشته اند. کارخانه هایی که نام هایشان بر سر زبان ها بود و همه آن ها را می شناختند.

رئیس جمهوری بارها گفته است که مردم پیش از برجام هر روز با یک تحریم جدید مواجه بودند، اما اکنون و بعد از برجام، هر روز یک گشایش در امور حاصل می شود که این جای شکرگزاری دارد!

برخلاف صحبت های روحانی میتوان گفت که بعد از برجام نه تنها گشایشی حاصل نشد، بلکه هر روز شاهد تعطیلی کارخانه ها، واحدهای تولیدی و اخراج کارگران بوده ایم. به طوری که کارخانه های معروف و ریشه دار ایران به صورت تعطیل یا نیمه تعطیل درآمده‌اند.

رهبر معظم انقلاب دو سال متوالی را اقتصاد مقاومتی نام نهادند اما بی توجهی دولت تدبیر به توان و تولیدات داخلی، که حتی تا میوه شب عید را از مصر و ترکیه وارد می کند و محصول باغدار ایرانی در انبارها فاسد می شود، نه تنها به این تاکیدات رهبری توجهی نشده است بلکه با ایجاد مناطق آزاد بیشتر، آن ها را به دروازه های رسمی قاچاق کالا به کشور تبدیل کرده اند تا ریشه تولید داخل زده شود.

در ادامه به برخی از مهمترین کارخانه هایی که در دوران پسا برجام تعطیل شده اند می پردازیم:

تعطیلی شرکت داروگر با سابقه ۹۰ ساله

شرکت معروف به «داروگر» با عنوان شرکت سهامی عام کف با داشتن قدمت ۹۰ ساله در تولید انواع صابون، شامپو و سایر مواد شوینده به دلایلی نا مشخص در سال جاری تعطیل شده است و کارگران این شرکت در سال جاری با درهای بسته این کارخانه مواجه شده اند.

درباره  شرکت سهامی عام کف مطرح است که "در سال ۱۳۰۷ با تمامی محدودیت‌ها و مشکلات اولین کارخانه صنعتی تولید صابون در شهر اصفهان تاسیس شد این کارخانه اولین محصول خود را با نام صابون سوبلمه تولید و به بازار عرضه نمود.

کارخانه داروگر سیزده سال پس از فعالیت یعنی در سال ۱۳۲۰ به منظور گسترش برنامه‌های تولیدی از اصفهان به تهران منتقل شد و در ادامه تولید صابون مبادرت به تولید محصولات دیگر بهداشتی و آرایشی کرد و سرانجام در سال ۱۳۳۶شرکت داروگر به ثبت رسید و از آن زمان تاکنون محصولات تولیدی خود را با نام داروگر به بازار عرضه می نماید.

این شرکت علاوه بر آنکه پایه‌گذار تولید صنعتی صابون کشور محسوب می‌شود، پایه و ساختار پودر لباسشوئی را هم در ایران ایجاد کرده است . در سال ۱۳۵۲ نام شرکت داروگر تغییر یافت و نام شرکت سهامی عام کف، جایگزین آن شد.

 اولین واکنش های صورت گرفته در این باره، اعطای مرخصی اجباری کارگران این کارخانه تا اطلاع ثانوی تعطیل است. این مرخصی اجباری از شب عید شروع شده و تا به امروز ادمه داد.

یک عضو سابق انجمن شویندگان با بیان اینکه با تعطیلی داروگر باید منتظر تعطیلی سایر شرکت‌های وابسته به این برند از جمله تولی‌پرس، تولیددارو، کیوان و حتی روغن جهان باشیم، افزود: متأسفانه در طول این سال‌ها نقدینگی این شرکت کاهش و بدهی آن به سیستم بانکی افزایش یافته است اما هر بار که فعالان حوزه شوینده وضعیت وخیم این کارخانه را به وزارت صنعت بیان کردند، هشدارها شنیده نشده و گشایشی ایجاد نشده است.

این عضو سابق انجمن شویندگان سوء مدیریت در کارخانه داروگر را ریشه اصلی مشکلات این کارخانه اعلام کرد، تصریح کرد: هر بار که مشکلات را گفتیم کسی اهمیت نداد تا اینکه امروز کارخانه به تعطیلی رسیده است.

وی در خصوص میزان بدهی این واحد تولیدی که قدمت ۹۰ ساله دارد، افزود: به صورت دقیق از میزان بدهی این واحد تولیدی  به سیستم بانکی اطلاع ندارم اما حدودی می‌توان گفت بدهی داروگر به بانک ها ۸۰۰ میلیارد تومان است که این رقم بیش از ارزش دارایی کارخانه است.

اولین کارخانه تولید لوازم خانگی با نام  «ارج» تعطیل شد

چندی پیش به دنبال تشدید مشکلات تولید در اولین کارخانه تولید لوزام خانگی کشور، ارج رسماً تعطیل و ماشین آلات کهنه این کارخانه هم به فروش گذاشته شد.

لازم به ذکر است که کارخانه ارج در سال ۱۳۱۶ در یک کارگاه کوچک واقع در خیابان سی متری تهران به اتفاق ۸ کارگر ساده فعالیت خود را آغاز کرد. در سال ۱۳۴۸ با کارگاه­های متعدد و ماشین‌های جدید در زمینی واقع در جاده مخصوص کرج با همراهی مهندسین و کارگران مبتکر و ماهر با تکنیک­های مدرن روز  فعالیت خود را ادامه داد.

همچنین این کارخانه از اول فروردین ماه ۱۳۵۲ به صورت شرکت سهامی عام درآمد و قسمتی از سهام آن در مرحله اول به کارکنان و سپس به مردم ارائه شد.در سال ۱۳۵۷ با ملی شدن کارخانجات، عمده سهام آن به صنایع ملی ایران واگذار گردید که تا سال ۱۳۷۴ تحت پوشش این سازمان بود و پس از آن در همین سال، بخشی از سهام سازمان صنایع ملی به کارکنان ارج و مردم و عمده سهام آن به بانک ملی ایران واگذار گردید.

به روز نشدن ماشین آلات و انتصاب مدیران دولتی در این کارخانه باعث شد تا نتواند از پتانسیل خود برای تولید محصولات روز استفاده کند به نحوی که در چند سال اخیر تصمیم به فروش این کارخانه گرفته شود. حتی در یک سال گذشته بخشی از این کارخانه در اختیار ایران خودرو قرار گرفت تا به عنوان پارکینگ خودرو از آن استفاده کند.

واردات تنها کارخانه تولید چرم خاورمیانه را تعطیل کرد

همچنین بنا بر گزارش تسنیم، کارخانه پارس کروم خزر که به تولید املاح کروم می‌پردازد؛ تنها تولید کننده سولفات بازیک در خاورمیانه بوده که به‌عنوان مواد اولیه در صنایع چرم سازی استفاده می‌شود و کیفیت آن با محصولات آلمانی برابری می‌کند که از ابتدای خردادماه به‌دلیل فروش نرفتن محصول تولیدی شرکت کارخانه تعطیل شده است!

مدیر کارخانه پارس کروم خزر، با اشاره به اینکه از دهه ۶۰ تاکنون مشکل فروش نداشتیم و حتی محصول شرکت را پیش خرید می‌کردند، اظهار داشت: تنها کارخانه تولید مواد اولیه چرم در خاورمیانه قربانی واردات شد.

ولی‌ افتری افزود: امروز با واردات محصولات ارزان و بی‌کیفیت و با تعرفه بسیار کم به کشور باعث فروش نرفتن محصول کارخانه ما شدند.

وی تصریح کرد: در سالی که از سوی مقام معظم رهبری به نام اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل نام‌گذاری شده است هیچ مسئولی از این محصول منحصر به فرد سراغی نمی‌گیرد.

کارخانه قند ورامین هم تعطیل شد

همچنین چند وقت پیش خبری مبنی بر تعطیلی کارخانه تصفیه قند ورامین که از قدیمی ترین کارخانه های استان تهران و کشور منتشر شد. کارخانه‌ای که بسیاری از مردم ورامین در آن کار کرده و هویت تاریخی خود را با فعالیت در این کارخانه گره زده بودند.

شنیده ها حاکی از آن است که این کارخانه، پس از واگذاری به بخش خصوصی در دولت اصلاحات، همواره با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم کرده و تعطیلی چند باره آن، بسیاری از کارگران و خانواده آنان را با مشکل مواجه کرده است.

کارخانه قند ورامین که یکی از معتبرترین واحدهای تولیدکننده قند کشور است به دلیل آنچه از سوی کارفرما نداشتن توجیه اقتصادی و بحران در منابع مالی عنوان می‌شود، از اول فروردین ماه به طور کامل تعطیل اعلام شده است.

تعداد کارگران رسمی و قراردادی این واحد تولیدی ۲۸۵ نفر است که از این تعداد کارگر حدود ۲۰۰ نفر به صورت قراردادی فعالیت دارند که با آغاز سال جدید با اتمام قرارداد کار به دلیل عدم نیاز اخراج شده‌اند.

به گفته کارگران علاوه بر کارگران قراردادی اخراج شده که هم‌اکنون پی‌گیر مطالبات صنفی خود با شکایت در اداره کار هستند کارگران رسمی نیز که در آستانه بازنشستگی با مشاغل سخت و زیان‌آور هستند به دلیل مشکلات بیمه‌ای امکان بازنشسته شدن ندارند و بلاتکلیف شده‌اند.

طبق ادعای آنان، کارگران قراردادی کارخانه نیز به دلیل نداشتن سابقه کار یک ساله با کارفرما براساس قوانین جدید بیمه بیکاری از امکان دریافت مقرری بیمه بیکاری محروم هستند.

بنا بر ادعای کارگران، طی چند سال گذشته کارخانه قند ورامین به دلیل کمبود نقدینگی توان پرداخت به موقع حقوق آنان و سایر هزینه‌های جانبی را نداشته و همین مسئله باعث ایجاد وقفه در پرداخت مطالبات آنها شده بود.

تعطیلی بیش از ۱۷ کارخانه کاشی و سرامیک در کشور

نائب رئیس انجمن کاشی و سرامیک ایران با اشاره به اینکه هیچ کارخانه کاشی و سرامیکی در استان یزد تعطیل نشده، گفت: ۱۷ کارخانه کاشی و سرامیک در کشور تعطیل شد.

صرالله شریف‌فرد عصر امروز در نشست ستاد راهبری و مدیریت اقتصاد مقاومتی استان یزد که با حضور معاون رئیس جمهور، سخنگوی دولت و رئیس سازمان برنامه و بودجه برگزار شد، اظهار داشت: در دو سال گذشته به دلیل مشکلاتی که وجود داشت، فعالیت تولیدکنندگان کاشی و سرامیک کشور تحت تاثیر قرار گرفت.

وی ادامه داد: از اواخر سال ۹۴ به دلیل عدم کشش بازارها تعدادی از شرکت‌ها در سراسر کشور تعطیل شد و تعداد زیادی نیز با راندمان حدود ۵۰ درصد به فعالیت ادامه می‌دهند که متاسفانه این روند همچنان هم ادامه دارد.

نائب رئیس انجمن کاشی و سرامیک ایران با اشاره به اینکه عدم توجه بانک‌های عامل به بخشنامه‌های دولت و بانک مرکزی در ارتباط با ارائه تسهیلات به تولید کنندگان یکی از مشکلات پیش روی تولیدکنندگان این صنعت مهم کشور است، گفت: بانک مرکزی به تمام مدیران بانکهای عامل نحوه ارائه تسهیلات را ارائه کرده ولی متاسفانه توجهی به آن صورت نمی‌گیرد.

کاشی نیلو با ۴۲ سال سابقه تولید و کسب عنوان صادرکننده نمونه کشور این روزها درگیر مشکلاتی است که این واحد بزرگ تولیدی را به تعطیلی کشانده، گویا ریشه بحران در کاشی نیلو از دوران خصوصی‌سازی آغاز شده است. کارخانه بزرگ کاشی نیلو این روزها نیمه تعطیل است، ۴۵۰ کارگر این کارخانه از کار بیکار شده اند و آن تعدادی که در کارخانه باقی مانده اند نیز از مهرماه سال ۹۴ تاکنون هیچ حقوق و دستمزدی از کارفرمایان خود دریافت نکرده‌اند.

دومینوی تعطیلی کارخانه‌های نساجی

محمد مروج از دومینوی تعطیلی و توقف تولید در واحدهای نساجی خبر داد و اظهار داشت: کارخانه های نساجی از ابتدای سال جاری تاکنون حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد پرسنل خود را به دلایل مختلف از جمله افزایش رکود، تبعات اجرای نادرست قانون مالیات بر ارزش افزوده و ... از دست داده‌اند.

رئیس هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی تصریح کرد: مهم ترین مشکل فعلی واحدهای نساجی، رکود بسیار شدید در بازار است به نحوی که تا سال گذشته، واحدهای نساجی با ۳۰ درصد ظرفیت به فعالیت می پرداختند و مدیران آن حاضر بودند به هر قیمتی کارخانه خود را حفظ کنند اما با اصلاحیه جدید قانون مالیات های مستقیم و جریمه سنگین آن یعنی محکومیت زندان، مدیران واحدهای نساجی، عطای تولید را به لقای آن می بخشند.