فرزاد حسنی با برنامه ی نیمرخ کارش را در صداوسیما آغاز کرد و به مرور
با داشتن شمایل یک جوان امروزی و استفاده از ادبیاتی با مایه ی مذهبی اسم
ورسمی برای خود دست وپا کرد. شاهد این حرف اجراهای متعدد در برنامه های
مختلف تلوزیونی اعم از ترکیبی و مناسبتی است.
ادبیاتی که فرزاد حسنی عموماً در اجرای آن سالهای خود استفاده میکرد ابراز احترام و اظهار ادب به بینندگان در مقابل دوربین بود که گاهی بیشتر به لفاظی و تلملق های غلو آمیز و ظاهری میماند و نه ارادت و احترام خالص.نوع رفتارهای او به مرور با تغییری محسوس تغییر کرد و از پس شهرت کم کم ادبیات او به نوعی بی ادبی ناشی از تکبر و اعتماد به نفس کاذب تبدیل گشت. این نوع رفتار در پوزخند ها و حالات صورت او در جواب میهمانان برنامه کاملاً به امری عادی بدل گشت.
ادبیاتی که فرزاد حسنی عموماً در اجرای آن سالهای خود استفاده میکرد ابراز احترام و اظهار ادب به بینندگان در مقابل دوربین بود که گاهی بیشتر به لفاظی و تلملق های غلو آمیز و ظاهری میماند و نه ارادت و احترام خالص.نوع رفتارهای او به مرور با تغییری محسوس تغییر کرد و از پس شهرت کم کم ادبیات او به نوعی بی ادبی ناشی از تکبر و اعتماد به نفس کاذب تبدیل گشت. این نوع رفتار در پوزخند ها و حالات صورت او در جواب میهمانان برنامه کاملاً به امری عادی بدل گشت.